Er maar één van eten is geen optie… ken je dat? Als ik er eenmaal aan begin, worden het er al snel vijf, of tien, of zóveel dat ik de tel kwijt raak. En nee, ik prop ze niet naar binnen, ik geniet er intens van. Zodra ik er op bijt, proef ik de heerlijke kruidige smaak. Maar ook van de geur geniet ik, want deze roept zoveel fijne herinneringen op! Tussendoor neem ik af en toe een slok van mijn warme kop thee. Als je het mij vraagt de perfecte combi!
Hoewel de winkels er tegenwoordig al vanaf september mee vol liggen, wacht ik toch altijd tot november totdat er een zak van in mijn winkelwagentje belandt. Ik ben namelijk van mening dat het wel speciaal moet blijven, des te meer geniet ik ervan wanneer die bijzondere tijd van het jaar weer is aangebroken. En als ik ze dan eenmaal in mijn winkelwagentje leg, doe ik het ook meteen goed. Want de truffel- en chocoladevarianten zijn ook onweerstaanbaar lekker! Die extra calorieën vergeet ik dan maar even…
Helaas ben ik niet de enige thuis die er zo over denkt. Mijn vriend is misschien nog wel een grotere addict dan ik, dus soms is een zak al leeg voordat ik het in de gaten heb. Bovendien is mijn zoontje van drie jaar oud ook al fan. Dat betekent voor mij dus dat ik het met nog meer mensen moet delen, én dat ik niet ongegeneerd in het bijzijn van mijn zoontje op de bank een zak leeg kan eten. Dat is voor mijn gezondheid natuurlijk wel een pluspunt. Want nu doe ik er een paar in een bakje, en daar geniet ik samen met mijn zoontje van. Misschien nog wel meer dan voorheen! Helemaal wanneer we ze zelf hebben gebakken, en het hele huis er naar ruikt.
Maar aan deze periode komt altijd weer een einde. Als de goedheiligman weer naar Spanje terugkeert, en er nieuwe herinneringen zijn gemaakt, smullen wij van de laatste beetjes. We genieten nog één keer van de kruidige smaak, en van de heerlijke geur. En volgend jaar, zullen we bij het eten van pepernoten vervuld raken met nóg meer mooie herinneringen.
Noortje
WW redactie